Twee vliegen in één klap
april 2021
Verlangend keek ik uit naar april, naar het einde van de winter, het begin van de lente en naar zachter weer. En dus dwarrelden er op 6 en 7 april dikke sneeuwvlokken naar beneden, net zolang tot er een wit tapijt lag. Ik had dan eindelijk die sneeuwlaag die de rest van Nederland al eerder had gehad. De ijzig koude wind was echter onvoldoende om ervoor te zorgen dat de sneeuwpret opnieuw los kon barsten. De grond was net te warm om de sneeuw in een goede conditie te houden, maar dat was dan werkelijk ook het enige dat iets van warmte uitstraalde. Ik was niet de enige die ongeduldig uitkeek naar de lente.
Mijn buurman wilde ook aan de slag. Hij had genoeg genoten van de kachel en de kranten die alleen maar gitzwart nieuws verspreiden. Nadat de sneeuw verdwenen was, ging hij aan de slag.
Het door motten geteisterde hegje stond er dermate zielig bij dat iedereen met of zonder groene vingers zich afvroeg wat dat hegje daar nog deed. Het antwoord was even kort als simpel: niets. Het hegje werd gerooid en ook het boompje vlakbij, dat altijd netjes in vorm werd gesnoeid. Het was een compact, zeer dicht gegroeid boompje waar ongetwijfeld vogeltjes hun nestje in hadden willen bouwen als het minder dicht bij de grond was geweest. Maar nu werd dat boompje dus gekapt en in stukken gereten om ordelijk afgevoerd te worden. Het bleek weldegelijk een woonplaats te hebben geboden, nog wel aan een wespenvolk. Ze hadden daar werkelijk een skôn plekske om te wonen. Er kwamen heel wat raten tevoorschijn. Bijzonder, want ik kon me niet herinneren dat ik ooit veel last heb gehad van rondstruinende wespen. Overigens zou dat hooguit voor een jaar geweest zijn want wespen bouwen ieder voorjaar een fris nieuw nest.
Nogal een werk want de wespen kauwen houtvezels fijn en maken daar een soort papier-maché van met behulp van hun speeksel. Alleen van het idee krijg ik al spontaan kaakpijn. Wat moet dat ongelofelijk veel werk zijn. Het papier-maché is de bouwstof voor de teer uitziende raten. En inderdaad sneuvelt er vanwege te nat weer nog wel eens een nest en dan begint het hout afschrapen, kauwen en modelleren weer gewoon opnieuw. Dit verklaart dus waarom je geen last hebt van wespen in het voorjaar, die hebben wel wat anders te doen.
In de zomer komen de larven uit. Deze eten vlees en dus gaan de werksters op zoek naar insectenlarven, muggen en vliegen. Het is een indrukwekkende hoeveelheid insecten die ze verschalken. Ze knagen ook vlees af van dode diertjes in de tuin totdat er niets meer van over is. Een barbecue? Nou de wesp is de ongevraagde gast want vlees is vlees tenslotte en het grut moet eten. Insecten had ik genoeg want er vliegt zo van alles boven en rond mijn vijver.
Al dat harde werken wordt beloond met een zoetstof die de larven afscheiden. Zoet is niet alleen verslavend voor mensen, ook wespen hebben er dus last van. De larven groeien op en dan raakt de zoetstof in het nest op. Het is zaak om de zoetigheid elders te zoeken en opnieuw zullen wespen als ongevraagde gasten op het terras verschijnen. De wespen in mijn tuin komen meestal niet verder dan de perenboom. Ze doen zich obsessief tegoed aan beschadigde peren of boren ze zelf wel aan. De aangetaste peren gooi ik op de composthoop en de wespen kunnen gewoon door blijven snoepen. Zo blijven ze tenminste uit mijn buurt en ik probeer uit hun buurt te blijven. Ik heb namelijk een groot ontzag voor hun wapens.
Eigenlijk ben ik uitermate tevreden over onze verstandhouding, ik moet er niet aan denken dat ik een vliegen- of, nog erger, een muggenplaag te verduren krijg. Nee, dan heb ik liever af en toe een wesp op bezoek. En het volkje heeft het jaar erop weer gewoon een ander skôn plekske uitgezocht. Wil je ze niet op je terras? Een halve citroen met wat kruidnagels er in gestoken, doet wonderen. Op mijn terras staat trouwens ook een bak met kruiden als salie, rozemarijn en tijm. Ook munt ontbreekt niet in de nabijheid. Voor alle zekerheid ga ik daar een pot lavendel aan toevoegen. https://www.naturetoday.com/intl/nl/nature-reports/message/?msg=23496
Het zijn namelijk niet bepaald de geuren waar de gemiddelde wesp blij van wordt. En zo sla ik dus eigenlijk twee vliegen in één klap of beter gezegd een vlieg en een wesp in één klap, en die mug niet te vergeten!